„Četiri veka od prvog pomena bunjevačkog imena u Bačkoj“ naslov je knjige koja je sinoć promovisana u Bunjevačkoj matici u Subotici. Autor, ujedno i urednik izdanja, je Milan Stepanović, istoričar i publicista, koji je, u svojstvenom stilu uspeo da na jednom mestu objedini ključne činjenice koja govore o vremenu od pre tačno četiri veka. Vraća se na jun 1622. godine, i na dokument koji potvrđuje da je na prostorima Bačke u to vreme već bilo Bunjevaca.
Reč je o molbi don Šimuna Matkovića, upućenoj Kongregaciji za propagandu vere u Rimu u kojoj don Matković traži da se njemu dodelu župa Bunjevci.
– Ovaj dokument nije novost, za njega se zna, a reč je o ključnom, temeljnom dokumentu bunjevačkog nacionalnog identiteta. To je doument koji pokazuje da su tačno pre 400 godina, u junu 1622. godine, Bunjevci i te kako bili svesni svog narodnog imena i svog identiteta, te su kao takvi pomenuti – naglasio je Stepanović.
Izadavači pomenute knjige su Ustanova kulture „Centar za kulturu Bunjevaca” i Bunjevački edukativni i istraživački centar „Ambrozije Šarčević”, a dr Suzana Kujundžić Ostojić, predsednica Nacionalnog saveta bunjevačke nacionalne manjine, uz prof. dr Sašu Markovića i jedan od recenzenata knjige, dodaje da Bunjevci postoje i danas i da, kao i pre četiri veka, čine bitan element naroda u šarolikoj Vojvodini, ali sa jezičkim, kulturološkim i svakim drugim posebnostima.
