Tolerancija nije strana reč!
Centar za razvoj civilnog društva (CRCD), u partnerstvu sa Pokrajinskim sekreterijatom za obrazovanje, upravu i nacionalne zajednice i Pokrajinskim ombudsmanom, uz pokroviteljstvo Skupštine Autonomne Pokrajine Vojvodine, i uz podršku Instituta za održive zajednice (ISC), organizuje tokom marta i aprila 2013. godine kampanju Povećanje tolerancije među mladima u Vojvodini. Kao promoteri dobre volje, u kampanju su se uključili i glumci popularnog serijala Državni posao, koji se emituje na RTV.
Nakon projekcije desetominutnog dokumentarnog filma, na tribini su govorili Mato Groznica, podsekretar Pokrajinskog sekretarijata za obrazovanje, Aniko Muškinja-Hajnrih, pokrajinska ombudsmanka, Pavel Domonji, Snežana Ilić, izvršna direktorka CRCD, kao i glumac serijala Državni posao, Dejan Ćirjaković - Boškić, i na kraju Aleksandra i Fahrudin
Publiku na tribini su činili učenici gimnazija i srednjih škola iz Subotice, Sente i Bačke Topole.
Nakon uvodnih izlaganja kroz dijalog sa srednjoškolcima razgovaralo se o njihovom odnosu prema poštovanju manjinskih prava, toleranciji i uvažavanju različitosti, o njihovom poimanju nacionalnog identiteta, nacionalizma, patriotizma i međuetničke distance među mladima u Vojvodini.
Aleksandra Marković
Projektna asistentkinja
...
Ovo gore je izvučeno iz najave događaja...
Tribina je kako to biva obično dobila zamajac pri kraju kada je vreme gotovo isteklo i kada su se učenici "otvorili" i rekli šta im leži na srcu po pitanju tolerancije, posle vrlo jasnih izlaganja učesnika skupa. Namera mi je bila da prenesem čitav zapis događaja ali na žalost "bug" - nedostatak prostora na memoriji kartice je proizveo grešku u momentu kada je nestalo memorije i tako da veoma bitno izlaganje Fahrudina, njegovo iskustvo iz Kragujevca, Beograda, Mostara i Novog Pazara, (ukupno oko 30 min sa dijaloga potom) ne postoji kao zapis u izveštaju.
Ukratko, priča se svela i na pitanje kvalitete edukovanja, a i učenje na maternjem jeziku, gde su odavno uočeni problemi kada članovi manjinskih nacionalnih zajednica ne poznaju dovoljno srpski jezik. Od prisutnih učenika iz Sente i Subotice, koji su se javili na tribini, većina je imalo mišljenje je bilo da bi za nacionalne manjine bilo bolje da pohađaju školu na srpskom jeziku i na taj način onda ne bi bilo problema, konflikata, nepoverenja i netolerancije.
Svi video prilozi su važni za one koji žele da saznaju nešto više o toleranciji i suživotu.
- Rečnik tolerancije ( stavljen kao prvi da bi se znalo o čemu se priča u nastavku ) pojašnjava pojmove vezano za ovu temo i to na veoma dobar način
- Zadnja dva priloga su naročito zanimljiva jer sadrže deo pitanja i diskusiju sa učenicima...
A sada tekst Vesele Laloš
Završena kampanja Centra za razvoj civilnog društva o toleranciji
Opasne varnice netolerancije među mladima
– U Subotici je u četvrtak održana završna tribina Centra za razvoj civilnog društva iz Zrenjanina, koji je u partnerstvu sa Pokrajinskim sekreterijatom za obrazovanje, upravu i nacionalne zajednice i Kancelarijom pokrajinskog ombudsmana, a uz pokroviteljstvo Skupštine Vojvodine, tokom marta i aprila organizovao kampanju usmerenu na povećanje tolerancije među mladima u Vojvodini. Kao promoteri dobre volje, u kampanju su se uključili i glumci popularnog serijala “Državni posao”, koji se emituje na Televiziji Vojvodine.
Na svim tribinama, koje su se održavale i u Novom Sadu i Zrenjaninu, gro publike činili su mladi, uglavnom učenici gimnazija i srednjih škola, a na subotičkoj bili su prisutni i učenici iz Sente i Bačke Topole. Sve tribine su i bile zamišljene tako da se najveći deo vremena posveti razgovoru sa publikom, kako bi mladi mogli iskazati svoje mišljenje o pojmu tolerancije, o tome kako je oni shvataju i (pr)ocenjuju, a koja u Vojvodini kao multikulturnoj sredini pre svega znači odnos prema komšijama i sugrađanima druge nacionalnosti, i uvažavanje njihove različitosti i njihovih prava.
Iako same istorijske temelje Vojvodine čini suživot različitosti - nacionalne, religijske i kulturne - i iako je to njen jedini uslov opstanka, razgovor sa mladima u Subotici pokazao je da je ta vrednost već dosta poljuljana. Kod pojedinih učesnika dijaloga mogao se uočiti izvestan začuđujuće rigidan stav prema drugim nacijama, a posebno prema činjenici da se na ulici govori neki drugi jezik, a ne samo “zvanični državni jezik zemlje Srbije”. Jezik je, kako se ispostavilo, ono što u najvećoj meri razdvaja mlade, a jedan od predloga sa tribine jeste “da se ne dozvoli školovanje na jezicima manjina, jer tada bi svi znali srpski i ne bi bilo problema u komunikaciji”.
Iako takvi stavovi etničke i jezičke isključivosti nisu bili dominantni, budući da su učesnici tribine pokazali i onu drugu stranu subotičke multikulturne sredine, koja vekovima neguje razumevanje između različitih nacija i vera, demonstriranje (jezičke) netrpeljivosti prema drugačijem, i to upravo među srednjoškolcima, jeste ozbiljno i zabrinjavajuće.
Takvi stavovi, kako je i rečeno na pomenutoj tribini, delom su logična posledica i loše rešenog sistem obrazovanja u multietničkim sredinama gde je prosto nestao nekadašnji predmet jezik društvene sredine, koji je mladima nudio mogućnost učenja jezika suseda i školskih drugova drugih nacionalnosti. Sada iz škole izlaze maturtanti koji ne znaju ni reči mađarskog, dok sa druge strane program učenja srpskog u školama na mađarskom jeziku u toj meri je loš da mladi mađarske nacionalnosti imaju veliki problem u svakodnevnoj komunikaciji na srpskom jeziku.
Na žalost, netolerancija među mladima uočava se i na drugim planovima, za koju nisu krive samo grešne u sistemu ovbrazovanja, a jedan od uzroka takvog stanja, kako su to dijagnosticirali subotički srednjoškolci, jesu i mediji koji često i podstiču netolarenciju.
“Subotički primer, na žalost, nije usamljen, to se događalo i na drugim tribinama, gde su mladi takođe istupali sa sličnih stanovišta, i sve to govori o prilično urušenoj tradicionalnoj vojvođanskoj toleranciji. Ali, mi moramo znati da će Vojvodina biti ono što mi od nje napravimo – mi stariji i srednje generacije, ali pre svega vi mladi”, poručila je Snežana Ilić, kooridinatorka ovog projekta.
