Gradonačelnik Subotice Saša Vučinić, uputio je telegram sa izrazima saučešća porodici preminulog Lasla Bale, Počasnog građanina Subotice.
U telegramu se ističe nemerljiv doprinos Lasla Bale, koji je kao inženjer, profesor, diplomata i sportista dao svom gradu, svojoj zemlji i Mađarskoj zajednici na ovim prostorima.
Njegova dobronamernost, neposrednost, mudrost i duhovitost, mnogo će nedostajati i ostati u trajnom sećanju brojnim Subotičanima koji su ga poznavali.
biografija
IN MEMORIAM
LASLO BALA 1918. – 2009.
U nedelju, 9. avgusta 2009. godine, u Subotici je u svojoj 92. godini, preminuo dipl. ing. Laslo Bala, ambasador u penziji, sportista, počasni građanin Subotice.
Laslo Bala je u svom plodnom životu bio ne samo inženjer, već profesor, političar, diplomata, vrhunski sportista i kulturni poslenik. Živeo je 68 godina u skladnom i uzornom braku sa svojom odanom suprugom, doktorkom Piroškom Bala. Rođen je 10. juna 1918. godine u Zrenjaninu. Od 1936. do 1940. godine pohađao je Tehnički fakultet u Beogradu. U tom periodu bio je potpredsednik Udruženja Mađarskih studenata „Bolyai Farkas” u Beogradu. Diplomirao je 1943. godine na budimpeštanskom Tehničkom univerzitetu „Jožef Nandor”. Nakon završenih studija radi kao inženjer u projektantskom birou „Đula Gottwald” u Budimpešti. U periodu od 1945. – 1947. godine radi kao profesor u zrenjaninskoj Tehničkoj školi, a u istom periodu je obavljao i dužnost sekretara Mađarske kulturne zajednice u Zrenjaninu.
U Suboticu dolazi 1947. godine. Postavljen je iste godine za direktora Srednje građevinske škole. U navedenoj školi ostaje do 1959. godine. I danas se bivši učenici sećaju svog profesora i direktora škole i to kao izuzetnog predavača i vaspitača. Često mu pišu zahvaljujući mu, što im je razvio ljubav prema građevinskoj struci. Prva ogledna škola u Srbiji pedesetih godina prošlog veka postala je Srednja tehnička škola iz Subotice, što je bila velika zasluga Lasla Bale. Zahvaljujući velikom angažmanu u obrazovnom procesu, izabran je za člana Prosvetnog saveta Jugoslavije, čiji je predsednik bio Rodoljub Čolaković.
Od 1958. godine aktivno se bavi politikom. Bio je potpredsednik Narodnog odbora sreza Subotica od 1960. do 1963. godine i za to vreme uložio puno truda u osnivanje i izgradnju Ekonomskog fakulteta, Više građevinske, mašinske i elektrotehničke škole u Subotici, zgrade nove opštine, Centra za socijalni rad, Paulinuma, kao i na izgradnji srednjih stručnih i brojnih osnovnih škola na području sreza Subotica. Poslanik je u Skupštini Vojvodine od 1958. godine do 1962. godine i predsednik Socijalističkog saveza radnog naroda u Subotici od 1963. godine do 1967. godine. U navedenom periodu nemerljiv je njegov doprinos u izgradnji Gradske bolnice i sudske zgrade u Subotici.
Prvi je akreditovani ambasador Jugoslavije mađarske nacionalnosti koji je od 1969. do 1973. godine obavljao dužnost ambasadora u Iranu. Posle povratka iz Irana postavljen je za načelnika Odelenja za severnu Afriku i Bliski istok u Sekretarijatu za spoljne poslove Jugoslavije u Beogradu. Imenovan je za ambasadora Jugoslavije za Ganu, Togo, Liberiju i Benin 1977. godine i na istoj dužnosti nalazi se do 1981. godine. Od 1982. do 1984. godine je direktor Centra za tehnološki i društveni progres u Novom Sadu (CECOS).
Kao sportista bio je prvak Jugoslavije u plivanju na 1500 metara (1938). Od 1938. do 1940. godine član je plivačke reprezentacije Jugoslavije. Na rang listi najboljih plivača u Evropi na 1500 metara 1940. godine rangiran je po rezultatima kao peti plivač. Jedan je od sto sportista veka u Subotici, čiji su rezultati navedeni u knjizi „100 sportista veka Subotice 1900-2000”.
Nakon odlaska u penziju, počeo se baviti razvojem novih tehnologija i metodama istraživanja budućnosti. Vodio je i Tribinu 2001 na „Radničkom univerzitetu” u Subotici u periodu od 1984. do 1989. godine. Njegove zapise iz područja spoljne politike, prosvete, kulture i istraživanja budućnosti i objavljivali su nedeljnik „7 Nap” i časopisi „Hid” i „Rukovet”.
Dobitnik je Ordena rada sa zlatnim vencem (1961.), Oktobarske nagrade grada Subotice (1962.), Oficirskog krsta ordena za zasluge Republike Mađarske (2007.) i brojnih drugih priznanja i nagrada.
Do pre nekoliko godina, bio je redovni učesnik svih plivačkih maratona i drugih takmičenja koja su organizovana u zemlji i van zemlje.
Komemorativna sednica i sahrana će biti u četvrtak 13. avgusta 2009. Vreme i mesto će biti naknadno određeno.
