U petak, 4. oktobra 2013. godine sa početkom u 20 časova u Omladinskom klubu "Skladište" predstavljamo mladog filmskog reditelja Andreja Boku iz Subotice. Nakon projekcije njegovih filmova “33. dan” (33rd day, 2008, 60') i “The Tale of the Wall Habitants” (Priča o stanovnicima zida, 2012, 16'), sa autorom o njegovom filmskom stvaralaštvu razgovara autor programa "Eurocinema" i selektor Festivala evropskog filma Palić Petar Mitrić.
Andrej Boka (1985) reditelj, scenarista. Živi i stvara u Subotici. Svoj prvi dugometražni igrani film “33. Dan” realizuje i prikazuje 2008. godine. Novembra 2012. godine je realizovao svoj kratkometražni film "The Tale of the Wall Habitants", koji se trenutno promoviše na filmskim festivalima u Evropi i svetu.
Filmografija:
“33. dan” (33rd day, 2008)
“The Tale of the Wall Habitants” (Priča o stanovnicima zida, 2012)
Festivali i nagrade filma “33. dan”:
Novembar 2008 - Full Length Festival, Lublin, Poljska
Januar 2009 - Beokon, Beograd, Srbija
Mart 2009 - New York International Independent Film and Video Festival, Njujork, SAD (Nagrada za najbolji internacionalni kratki film u žanru komedije, na New York International Independent Film and Video Festival-u u Njujorku)
April 2009 - RAF - Revija amaterskog filma, Zagreb, Hrvatska
Jun 2009 - Cinema City, Novi Sad, Srbija
Jul 2009 – Festival EXIT, Novi Sad, Srbija
Septembar 2009 – Trash film festival, Varaždin, Hrvatska
Septembar 2009 – Filmski festival BUT, Breda, Holandija
Festivali i nagrade filma “The Tale of the Wall Habitants”:
Jozef Egri Film Festival, Bačka Topola, Srbija (Grand Prix)
NYIIFF- L.A.-Edition, Los Anđeles, SAD
Festival dokumentarnog i kratkometražnog filma, Beograd, Srbija (Nagrada za najbolji eksperimentalni film, Nagrada za najbolju muziku)
Ljubljana International Film Festival, Ljubljana, Slovenija
KAN Film Festival, Vroclav, Poljska
Golden Anteater, Lublin, Poland (Grand Prix, Nagrada publike)
Transilvania Film Festival, Cluj Napoca, Rumunija
A Film for Peace Film Festival, Gorizia, Italija (Specijalna pohvala)
Festival evropskog filma Palić, Palić, Srbjia
Grossman Film & Wine Festival, Ljutomer, Slovenija (Nagrada Melies D’Argent; ovom nagradom se film automatski kvalifikovao za najbolji kratki evropski film u žanru fantastike. Nagrada koju svake godine dodeljuje European Fantastic Film Festivals Federation.)
Deep Fried Film Festival, Severni Lanarkšir, Škotska
Trash Film Festival, Varaždin, Hrvatska (Najbolji SF film, Nagrada publike)
Festivali koji predstoje: Tuzla Film Festival, Tuzla, Bosna i Hercegovina; Sitges Film Festival, Sitges, Španija; Zinema Zombie Fest, Bogota, Kolumbija; Northern Wave Film Festival, Grundarfjörður, Island.
Recenzije i prikazi:
Zidovi u nama i oko nas
Recenzija: Marijana Vasilijevic
"Bajkovita alegorija o arhetipskoj borbi dobra i zla, o ljudskoj potrebi za podelama bilo da su na osnovu nacije, vere, rase, pola ili pripadnosti navijačkim klubovima. Univerzalna tema, ovog puta prikazana iz pomalo neočekivanog ugla. Apsurd sukoba među ljudima oslikan skoro grotesknim konfliktom između nečeg toliko običnog, neživog kao što su vrata i prozori. Najsličniji i najbliži se najoštrije sukobljavaju. Vrata i prozori nužno su smešteni u zidove, sputani kao što su ljudi skoro uvek ojarmljeni i zarobljeni sopstvenim predrasudama i strahovima. Ne slučajno, autor bira bajku kao medij. Knjževna forma sa kojom se susrećemo u najranijem dobu svog bitisanja ima potencijal da jednostavnošću prikaza najlepše oslika arhetipsko, iskonsko u ljudima. Ali stvoriti filmsku bajku koja je drugačija i nova u odnosu na tolike druge, oživeti stvari kao što su prozori i vrata i kreirati potpuno drugi, paralelni univerzum, sazdati svet o stanovnicima zida - ideja koja ovaj film izdvaja u odnosu na ostale „bajkovite filmske tvorevine“. Nije uopšte čudno što vam se posle gledanja filma čini da vas možda mesec prati dok šetate kroz grad ili da je drveće progovorilo. Pogledi na svet zaboravljeni u nekom kutku sopstvenog ontogenetskog razvoja doživljavaju svoj potpuni come back... Kombinacijom animacije i igranog filma autor uspeva da podrži početnu ideju filmske bajke koja ne gubi na realnosti. Kadrovi koji liče na razglednice srednjoevropskih gradova s početka 20-tog veka dodaju notu atmosfere Kafkinih romana. Još jednom, jače i dublje istaknuta ideja paralelnog sveta, sveta iz senke. Neverovatna varijacija mnoštva različitih uglova snimanja, dijametralno suprotnih a korišćenih jedni za drugim (npr. od ptičije perspektive ka krupnom planu). Devojčica kao nemi, subjektivni posmatrač koji vidi, naslućuje, oseća paralelni svet i uvođenje objektivnog i iz priče izmeštenog i izopštenog pripovedača, u tradiciji Storyteller-a. Žena pripovedač (glas Minje Peković i njen savršeni britanski akcenat) bliža našoj tradiciji kao prenosilac priče, priče koja je zaslužila da bude kazivana. U pojedinim momentima autor se ruga ljudima i njihovim “zemaljskim“ problemima i tako našu svakodnevicu s namerom stavlja u drugi plan na račun paralelnog sveta, sveta prozora i vrata. Humora i ironije, dakle, ne nedostaje. Da li engleskog ili balkanskog ili možda jednostavno ljudskog, ostaje da se vidi. Velika snaga ovog filma jeste što (da li zbog ograničenog budžeta, lokalpatriotizma ili iz estetike) koristeći već postojeće resurse iz svoje okoline autor uspeva da pokaže vrednosti koje imamo, oko nas su a iz nekog razloga ne koristimo i ne negujemo ih u dovoljnoj meri. Prvenstveno treba istaći korišćenje ljudskih resursa - ljudi koji su radili na ovom filmu jesu naši sugrađani a svojim talentom i kreativnošću i poznavanjem engleskog jezika na kom je film rađen ne zaostaju za velikim svetskim imenima. Snimci prozora i vrata jesu zabeleženi arhitektonski detalji koje subotičani i novosađani mogu da vide svakoga dana u svojoj okolini, naravno pod uslovom da dobro gledaju, i potrude se da vide. Autor nam je ovim filmom podario kvalitetne 3d naočare. Velika naša sramota jeste što većina ovih prelepih građevina zajedno sa svim neprocenjivim detaljima podleže sve više zubu vremena. Ipak, ako znate da su ljudi koji su radili na ovom filmu vaši sugrađani, imate razlog da budete ponosni na to što živite u Subotici."
"Kombinacijom igranog filma i animacije, reditelj filma Andrej Boka je ispričao kratku priču o ljudima zarobljenim sopstvenim uskogrudim shvatanjima, podelama na "mi i oni", poredeći ih sa vratima i prozorima unutar zidova. Priča koja bi mogla započeti i sa: "Nekada davno...", u stvari mnogo ozbiljnije potencira eskalaciju zla, utkanog od prapočetka i hranjenog neznanjem, nedostatkom spoznaje širine Univerzuma."
Branka Balaban
www.danilokis.rs
