U četvrtak, 25. aprila 2013. godine sa početkom u 19.30 časova u Omladinskom klubu „Skladište“ održaće se promocija časopisa Symposion. Sa urednikom, učesnicima u novom broju, kolegama iz Beograda i Pančeva koji o časopisu mogu govoriti kao čitaoci (uživaoci?), objavljujemo i uživo novi broj: Trauma/Nostalgia I.
Časopis „Symposion“ je u poslednjih nekoliko godina ustanovio jedno neobično očekivanje: svakim brojem pomera granice časopisne produkcije i politike, demonstrira mogućnost novog standarda u osmozi vizuelnih umetnosti i književnosti, i traje (a kontinuitet je uvek najveće iznenađenje).
Reč urednika Atile Širbika:
U prethodna tri broja Symposion-a, pod nazivom „Olupina“, „Zločin/nevinost - smrad/miris, kao i u publikaciji pod nazivom „Srednje-istočno-evropske fraze“, trudili smo se da i likovnim sredstvima reagujemo na raspad Jugoslavije i na novonastalu situaciju u regionu nakon južnoslovenskih ratova, odnosno pokazali smo paralele ili baš naprotiv, razlike u umetničkim osećajima, pogledu na svet i načinima estetičkog izražavanja umetnika koji žive u srednjoevropskim regijama postkomunističkih zemalja. U ovom broju akcenat smo dali isključivo na ona istraživanja, koja se bave značenjem pojma slamanja sudbine na našim prostorima i na to koliko smo u stanju da putem tekstova i slika izrazimo neme glasove traume. Istorija se iz perspektive traume ponovo stvara i više nije ono kako smo je prvobitno shvatali. Istorija počinje da označava način na koji se mešamo jedni sa drugima u traumama. Sećanje je etičko i političko pitanje takođe: kako govorimo o prošlosti da je ne bismo odali (da je ne bismo lažirali) i kako se može integrisati sa izolovanim, neopisivim događajima, kako pripovedanje i podela iskustava mogu pomoći u prevazilaženju trauma, raskidu sa prošlošću, lekoviti zaborav. Zbog toga smo upravo kao dodatnu temu i kontraargument izabrali nostalgiju kao takvu. Ako ćemo se složiti sa Frojdom u tome da trauma uvek ostaje nešto što je mitološko, nešto što je nedokučivo sa stanovišta racionalnog, isto to se može reći i za nostalgiju, koju možemo tumačiti kao izgubljene svetove, napuštene kuće, razbijene iluzije, čežnju za izgubljenim Rajem, ali je možemo protumačiti i kao neočekivano putovanje u tamne dubine traume, koje se otvaraju kroz «duhovne pukotine».
Prilikom planiranja koncepcije ovog broja nismo pravili razliku između traume i trauma, većina tekstova koje ćete ovde pročitati pisani su iz perspektive onih koji su preživeli te događaje i koji su njihovi svedoci. I nismo napravili razliku između žanrova i diskursa: tražili smo da se oglase oni autori, koji ne dolaze iz visokih književnih/naučnih krugova, odnosno ako i dolaze iz tih krugova, da se lično izražavaju o ovome, da govore esejističkim jezikom, kao i one koji se profesionalnim pisanjem bave retko i/ili. Tokom uređivanja broja susreli smo se sa brojnim iznenađenjima, otvorile su se neočekivane perspektive: tako tekstovi na kraju više nisu ona prvobitna koncepcija, već je pristigli materijal obrazovao jednu unutrašnju paralelu, modalitete, tematski kontekst.
Što se pak tiče vizuelnih radova, ovde nije reč o slikama inspirisanim tekstovima, kao u prethodno pomenutim brojevima, već je svaki autor sopstvene motive reflektovao na zadatu temu. Kao i uvek, i sada su brojne varijacije u pripremi, beskonačna serija razgovora je prethodila konačnom očišćenom dizajnu površina. Raskrinkavanje portreta autora prati način mentalne strukture traume i nostalgije, odnosno vizuelne zamisli koje dolaze iz nesavršene buke sećanja koja naviru iz tišine traume. Bavljenje ovom temom ne smatramo i ne može se ni smatrati konačnom, istraživanje nastavljamo i u 2013. godini, a rezultat istog ćemo objaviti u narednom broju pod nazivom „Trauma/Nostalgija II“.
