Nakon vesti o njegovoj smrti krajem juna ove godine javnost je ponovo uputila pogled na Antonionijevo zaveštanje, ovog puta pogledom unazad, kojim su se probudili duhovi prošlosti toliko čudni za svoju epohu i toliko razumljivi četrdeset godina kasnije.
Od 02. do 30. novembra 2007. godine, na Otvorenom univerzitetu, sa početkom u 19.30 h, moći ćete se upoznati sa pet njegovih značajnih filmskih ostvarenja.
Ulaz je besplatan, a ciklus filmova organizuje FOKUS Fondacija u saradnji sa Festivalom evropskog filma Palić.
02.NOVEMBAR
KRIK / IL GRIDO (1957)
Uloge: Steve Cochran, Alida Valli, Betsy Blair
Poigravanje sa tada najaktuelnijom filmskom školom italijanskog neorealizma često se pominje kao početak Antonionijeve stvaralačke karijere. Priča duboko ukorenjena u socijalni, emocionalni život radničke klase u periodu velike krize, u njegovom svetu otvara pitanje razrešenja naših večnih potraga za "boljim" i "drugačijim", koje verovatno nikada ne nalazimo. To je i razlika u stilskoj različitosti koju nam nudi u odnosu na ostale neorealiste, hrabro okrenute svetloj i izvesnoj budućnosti. Vizuelno, "Krik" se razlikuje od Antonionijevih kasnijih filmova iz jednostavnog razloga što je upućen publici naviknutoj na šablone epohe i nalazi se na granici melodramske filmičnosti sa pričom u prvom planu. "Krik" je osvojio glavnu nagradu u Lokarnu 1957.
9. NOVEMBAR:
AVANTURA / L’ AVVENTURA (1960)
Uloge: Gabriele Ferzetti, Monica Vitti, Lea Massari
"Avantura" lansira Antonionija u red majstora kinematografije. Tadašnji kritičari nisu umeli smestiti ovaj film u bilo kakav postojeći okvir. Preciznost svakog kadra u kojem se platno deli na nekoliko celina, jasno razdeljenih linijama između objekata, pozadine i likova bila je potpuna novost u kinematografiji. Osim pejzaža koje uvodi u svojstvu likova Antonioni uvodi i gledaoca kao aktivnog učesnika u filmu. Zvezda modnih pista Monika Viti, nakon "Avanture" postaje priznata glumica i saradnju sa Antonionijem nastavlja u naredna tri filma. Duge kadrove u filmu, retko viđane do "Avanture" publika u Kanu je prekidala povicima "seci", što je u istoriji zabeleženo kao najburnija filmska projekcija na ovom festivalu. Film je dobio nagradu žirija u Kanu.
16. NOVEMBAR:
NOĆ / LA NOTTE (1961)
Uloge: Marcello Mastroianni, Jeanne Moreau, Monica Vitti
Film prikazuje jedan dan u životu bračnog para ispunjen emocionalnim prevratima i iznenađenjima. Đovani je uspešan pisac, no uprkos slavi u usponu oseća emocionalnu prazninu. Njegov bračni život nailazi na prekretnicu usled nedostatka strasti i ljubavnog uzbuđenja. U tom jednom prikazanom danu oni će proživeti sve faze emocionalnog života kako bi se vratili na početno stanje zadovoljni potragom koju su prošli. "Noć" je jedan od stilski najuspešnijih filmova u istoriji kinematografije ispunjen upečatljivim scenama koje ostaju urezane zauvek. Nesvakidašnje perspektive u filmu odaju utisak trodimenzionalnog prostora što gledaocu stvara utisak direktnog učešća. Marčelo Mastrojani, Žana Moro i Monika Viti svojom koreografskom glumom čine "Noć" najuspešnijim Antonionijevim filmom.
23. NOVEMBAR:
POMRAČENJE / L’ECLISSE (1962)
Uloge: Alain Delon, Monica Vitti, Francisco Rabal
Nakon raskida sa piscem Rikardom zbog njegove racionalističke prirode Vitoria upoznaje mladog brokera Pjeroa. Sasvim slučajni susret tokom sloma berze u Italiji postaće pozornica za neobičan ritual zavođenja. Antonionijevo poigravanje sa likovima biznismena koje smo mogli videti u scenama zabave u filmu "Noć" ovde je još izraženije. Uniformisane prilike u crno belim odelima, sa kravatama i akten tašnama, lučonoše italijanske budućnosti, deluju kao nezrela deca, dok je berza predstavljena kao igralište za njihove nerazumljive igre. "Pomračenje" ne podleže nikakvim pravilima i radnja teče nestvarno prirodno koliko i naša realnost. Događaji se smenjuju bez nekog određenog razloga i gledalac proživljava život sa platna. U serijalu Antonionijevih egzistencijalističkih filmova "Pomračenje" nam daje najupečatljiviji osećaj otuđenosti.
30. NOVEMBAR:
CRVENA PUSTINJA / IL DESERTO ROSSO (1964)
Uloge: Monica Vitti, Richard Harris, Carlo Chionetti
Prvi Antonionijev film u boji uključuje dodatno izražajno sredstvo u službu priče. Mizanscen sive industrijske zone u Raveni kao mesta namenjenog ljudskom životu, stvoreno isključivo ljudskom rukom i prostor u kojem ne postoji ništa osim čoveka i materije postaje poprište čudnih ljudskih odnosa. Mentalno neuravnotežena supruga menadžera fabrike živi usamljeničkim životom podižući sina u nezdravom okruženju. Industrijalac Korado pojavljuje se u nameri da osposobi fabriku za novi program proizvodnje i ulazi u njihove živote. Stanje potpunog poraza prirode pred izazovima industrije postaje ujedno i stanje njihovih unutrašnjih života. Kao jedini lek za Đulijaninu neobjašnjivu bolest moglo bi biti pomirujuće prihvatanje neprirodne sredine, neprirodnih odnosa i ignorisanje svake emocije u dehumanizujućem svetu u kojem živi.
