NESVAKIDASNJI MUZIČKI DOGAĐAJ
Tradicionalno muzičko nasleđe jevrejskih zajednica, protkano zvucima vojvođanske, ravničarske, subotičke tambure, neobičan je i jedinstven kulturni događaj. U Velikoj većnici Gradske kuće nastupio je hor "Hasira" koji dela pod pokroviteljstvom Jevrejske opstine Novi Sad i Subotički tamburaski orkestar. Na programu su bila dela jevrejske duhovne bastine. Izuzev molitvenih pesama melanholičnog prizvuka i snaznog osećaja zajednistva, čuli smo i svetovne, narodne jevrejske pesme (ljubavne, svatovske, uspavanke) kao i jevrejske pesme nastale na prostorima nekadasnje Jugoslavije.
U prvom delu koncerta hor ""Hasira" pod dirigentskom palicom Bozidara Crnjanskog izveo je "Ahavat Olam" (Večnom ljubavlju ljubis narod svoj Izraelski) Maksa Janovskog, prelepu baladu, tuznu molitvu, vapaj narodnog bića, nagovestivsi pravo zanatsko umeće stopljeno sa lirikom. Čuli smo dela sefardskog kulturnog kruga (nasleđe Jevreja sa prostora Iberije), kao i nekoliko dela drukčije umetničke sifre -- Mocartov "Ave verum" i Mokranjčeve svetovne "Kliče devojka", "Kada mi se Radoslave".
U sredisnjem bloku predstavio se Subotički tamburaski orkestar kojim je dirigovao Zoran Mulić. Izvedeno je delo Bramsa "Mađarska igra 5" gde je kao solista na violini nastupio mladi Robi Lakatos, delo "Meditacija" Zila Masnea sa solistkinjom na violini Ivanom Mulić. U ovom bloku čuli smo kompoziciju samog dirigenta "Spanija u mojim snovima" a solista na basprimu bio je Nikola Jaramazović.
Tek u poslednjem, najdruzem bloku, zajednički su nastupili hor "Hasira" i Subotički tamburaski orkestar. Bila je to prilika da čujemo "Hatikvah" (himna Izraela), "Chiri bim" (tradicionalna svadbena pesma), "Kru im manu" (pesma o siromastvu) kao i mnoge druge pesme iz svakodnevnog zivota evropskih Jevreja.
Zajedničkim snagama, hor "Hasira" iz Novog Sada i Subotički tamburaski orkestar, dokazala su da je i van vladajuće kulturne paradigme (danas, muzičke paradigme hip-hopa, elektro zvuka, orijentalnih tonalitetnih naslaga i zapadnjačke posvećenosti mediokritetskom popu) moguće napraviti valjan umetnički čin. Hor "Hasira" dokazao je vrednost muzičke tradicije Jevreja i opravdao svoju posvećenost ovom zanru, Subotički tamburaski orkestar pokazao je da je tambura zaista univerzalan muzički instrument, prilagodljiv epohama i pravcima, dok je subotička publika i Subotica, pored svega, dokazala da ima rafiniran muzički ukus.
Info: B. Filipović
